زندگي سياسي روسيه به دور از پوتين و كرملين

وضعیت سیاسی امروز روسیه در آستانه بازگشت دوباره پوتین به کرملین و استیلای احتمالی او بر دولت ۱۲ سال آینده این کشور به سوژه مورد علاقه رسانه های جهان بدل شده است.
واشنگتن پست در همین رابطه گزارشی از یکی از فعالان منتقد دولت در روسیه منتشر کرده است که تلاش دارد آلترناتیوی برای دولت حاکم باشد. در این گزارش آمده است:
در مسكو كه فاصله زيادي با «تاگيل سفلا» دارد، مقامات شيفته آن هستند كه بگويند فقط يك نخبه سياسي فاسد مقيم پايتخت مي تواند در مورد آزادي هاي رو به زوال، انتخابات تحت كنترل و تيرگي مشابه با روزهاي پاياني اتحاد جماهير شوروي عيب جويي كند.
دميتري پشكوف، سخنگوي نخست وزير ولاديمير پوتين هفته گذشته در يك مصاحبه تلويزيوني گفت: "كساني هستند كه فكر مي كنند جو موجود در كشور خفقان آور است، در حالي كه ديگران خواهان سه درصد كاهش ماليات ها هستند تا بتوانند مزرعه خود را اداره كنند."

احتمالا آن ديگران در جاهايي مانند «تاگيل سفلا» شهري با جمعيت ۳۶۰ هزار نفر در بخش شرقي كوه هاي اورال به كارهاي پرزحمت مشعولند. در اين شهر، مردم عليه قيمت هاي بالاي گاز اعتراض دارند و به مانورهاي سياسي در مسكو كاري ندارند. آنها رؤياهاي خود را دارند.

در جولاي، «ميخاييل پروخوروف» ميلياردر صاحب تيم نتز نيوجرسي، بيچكوف را به مسكو دعوت كرد. آنها در دفتر كاري در نزديكي باند هليكوپتر شخصي پروخوروف به نوشيدن قهوه و صحبت در باره سياست پرداختند.

پروخوروف با نظر مثبت كرملين در صدد بود تا حزب بي تحركي موسوم به «آرمان درست» را تشكيل دهد و محلي سياسي براي رأي دهندگان سرخورده ليبرال ايجاد كند. ولي او به سرعت پا را فراتر از شعارها و اعلاميه هاي مورد تصور كرملين دراز كرد و به ارزيابي قهرماناني محلي مانند بيچكوف كه يك مركز درمان معتادين را اداره مي كرد پرداخته بود.

در ماه آگوست، پروخوروف از اين مرد جوان خواست كه نامزد دوماي محلي يا همان مجلس عوام در انتخابات دسامبر شود. بيچكوف كه مورد تشويق قرار گرفته بود مشاهده كرد كه راهي براي يك فرد عادي وجود دارد كه اين كشور بزرگ را تغيير دهد.

بيچكوف گفت: "پروخوروف يك ميهن پرست است. او در روسيه زندگي مي كند و مي خواهد كاري براي بهتر شدن آن انجام دهد. تعداد زيادي از اليگارشي هايي مانند او باقي نمانده اند."

يك ماه بعد، زندگي سياسي پروخوروف كه در ماه جون آغاز شده بود توسط ماشين سياسي كرملين سرنگون شد. او به تجارت خود باز گشت و مردم به اين باور رسيدند كه سرنوشت وي يادآور اين حقيقت است كه مقامات اجازه نمي دهند هيچ گونه راهي به استقلال سياسي باز شود.

ولي بيچكوف سر جاي خود ايستاده و اكنون سرشار از الهام است.
وی در ۱۵ سالگي ترك تحصيل كرده و روانه شهر نفت خيز «سورگوت» واقع در ۵۰۰ كيلومتري سيبري شده بود. او به مدت دو سال به كارهاي مختلفي مشغول شد و پس از بازگشت به شهر خود، مدير شاخه اي از بنياد "شهر بدون مواد مخدر" گرديد كه توسط «يوگني رويزمن» يكي از متحدان سياسي پروخوروف ، ايجاد شده بود.

در اكتبر گذشته، بيچكوف به اتهام ربودن معتادان به سه سال و نيم حبس محكوم شد. خبر محكوميت وي موجب خشم شديد مردم گرديد. در مركز ترك اعتياد به مديريت وي، معتادان اغلب تحت محدوديت هاي شديد قرار گرفته و از طريق نماز و روزه مورد درمان قرار مي گرفتند. مردم مي گفتند شايد كه راه او درست نبوده ولي از كي تا به حال پليس نگران معتادان هروييني شده است؟ بايد دليل ديگري وجود داشته باشد.

دميتري مدودف رييس جمهور روسيه دستور بررسي حكم وي را داد. حتي ويكتور ايوانوف، سختگيرترين مرد روسيه كه رييس پيشين كا گ ب نيز بود، با او ابراز همدردي كرد. محكوميت بيچكوف بلافاصله به حالت تعليق در آمد و او به هنگام خروج از زندان دچار تحول گرديد.

بيچكوف گفت: "متوجه شدم كه نه آينده اي دارم و نه تحصيلاتي، نه اتومبيلي و نه خانه اي. تنها چيزي كه دارم يك پرونده جنايي است و ده هزار دلار بدهي."

يك سال پس از خروج از زندان، او در حال گرفتن مدرك ديپلم دبيرستان است و مي خواهد وارد دانشگاه شود و حقوق بخواند و در حال حاضر مقاله نويس يك روزنامه مستقل محلي است. وي در مورد سياست مي گويد كه مي تواند دولت را وادار به كاري كه بايد انجام دهد مانند درمان معتادان كند.

بيچكوف گفت كه سابقه زندان وي با توجه به حوزه انتخاباتي او مانعي برايش نيست و افزود: "ما در اينجا زندان بيشتر از سينما داريم. دو سينما، دو تئاتر و شش زندان."

«تاگيل سفلي» همانند بسياري ديگر از شهرهاي روسيه در تلاش است كه به پيش برود در حالي كه گذشته، آن را به عقب باز مي گرداند. رگه هايي از دود زرد و خاكستري از كارخانه هاي دوران شوروي كه قلب اقتصاد محلي را تشكيل مي دهند، بر فراز شهر ديده مي شود.

پشكوف گفت كه تاگيل سفلي مانند مسكو نيست كه مردم در رستوران هاي گران قيمت مي نشينند و غذاهاي ايتاليايي ۳۵ دلاري صرف مي كنند و در باره سرنوشت كشور بحث مي كنند.

در اين شهر زنان ميان سال براي امرار معاش روي پا مي ايستند و كلاه و دستكش پشمي مي فروشند. «يلنا بارابادزه» زن ۵۰ ساله، از كنترل مقامات مسكو بر روند انتخابات عصباني است و مي گويد كه در نهايت همه چيز تغيير خواهد كرد ولي احتمالا اين تغييرات براي نسل او صورت نخواهد گرفت.

ولي بيچكوف مي تواند صبر كند. پنج سال ديگر انتخابات بعدي دوما برگزار مي شود و تا آن زمان او مي تواند مدرك دانشگاهي خود را بگيرد در حالي كه تنها ۲۹ سال سن خواهد داشت.