به گزارش ایسنا، سید رسول موسوی سفیر پیشین ایران در فنلاند در نشست تخصصی گسترش همکاریهای خزری که در مرکز مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت خارجه برگزار شد، گفت: کنوانسیون حقوقی دریای خزر در موضوع امنیت گامی بزرگ برداشته که بسیار تاثیرگذار است.
وی ادامه داد: مباحث سیاسی درباره کنوانسیون خزر در بسیاری از محافل بیش از مسائل حقوقی و جزئی آن است.
وی یکی از مهمترین انتقادات به روند امضای کنوانسیون حقوقی دریای خزر را زمانبندی امضای این کنوانسیون عنوان کرد و گفت: منتقدان بر این نظرند که اساسا به چه دلیل در شرایطی که ایران با مسائل سیاسی خاص به ویژه با آمریکا و غرب روبروست باید چنین کنوانسیونی را امضاء کند و مسئولین در پاسخ معتقدند کنوانسیون یک سال پیش به جمع بندی کلی رسید و بحث امروز و دیروز نیست البته ما به مسئولان پیشنهاد کردیم که باید این موضوع خیلی قبلتر در دانشگاهها بحث میشد تا شاید الان وضعیت بهتری به لحاظ افکار عمومی میداشتیم.
موسوی معاهده 1921 را از لحاظ امنیتی به ضرر ایران دانست و از برداشته شدن این معاهده در کنوانسیون جدید به ویژه در حوزه امنیت استقبال کرد و گفت: کنوانسیون محدودیتهای این معاهده را برداشت و به لحاظ امنیتی مسائل را بسیار روشن کرد.
این کارشناس مسائل بینالمللی خاطرنشان کرد: بعد از فروپاشی شوروی جلوگیری از احیای مجدد این سیستم از اهداف ایران بود و حمایت از کشورهای مستقل در بعد از 1991 از همین مسئله نشأت میگیرد. برخی معتقدند ما از کشورهای مسلمان دفاع کردیم نه لزوما از کشورهای تازه استقلال یافته اما من معتقدم نگاه ما به این مسئله امنیتی بوده است.
وی گفت: در کنوانسیون حقوقی دریای خزر فضای جدید امنیتی خلق شده و فرصت همکاریهای امنیتی نیز بیشتر شده است به علاوه از تهدید ایران از ناحیه خزر از طریق آمریکا جلوگیری میشود.
وی در پاسخ به برخی انتقادات که تهدید روسیه را بیشتر از تهدید آمریکا جدی میدانند گفت: تهدید روسیه قابل توجه است اما معتقدم این تهدید از طریق موازنه قدرت میان کشورهای حوزه خزر و نه از طریق آمریکا قابل کنترل و مدیریت است.
موسوی در ادامه سخنانش با بیان اینکه «روسها در حال تعیین ساز و کار امنیتی در شمال خزر هستند» گفت: ایران نیز باید این نقش را در جنوب خزر ایفا کند و کنوانسیون حقوقی دریای خزر این فرصت را به ما میدهد که ما بتوانیم ساز و کار امنیتی مناسبی را با کشورهای آذربایجان و ترکمنستان تنظیم کنیم.
https://ccsi.ir//vdce7v8z.jh8ofi9bbj.htmlوی ادامه داد: مباحث سیاسی درباره کنوانسیون خزر در بسیاری از محافل بیش از مسائل حقوقی و جزئی آن است.
وی یکی از مهمترین انتقادات به روند امضای کنوانسیون حقوقی دریای خزر را زمانبندی امضای این کنوانسیون عنوان کرد و گفت: منتقدان بر این نظرند که اساسا به چه دلیل در شرایطی که ایران با مسائل سیاسی خاص به ویژه با آمریکا و غرب روبروست باید چنین کنوانسیونی را امضاء کند و مسئولین در پاسخ معتقدند کنوانسیون یک سال پیش به جمع بندی کلی رسید و بحث امروز و دیروز نیست البته ما به مسئولان پیشنهاد کردیم که باید این موضوع خیلی قبلتر در دانشگاهها بحث میشد تا شاید الان وضعیت بهتری به لحاظ افکار عمومی میداشتیم.
موسوی معاهده 1921 را از لحاظ امنیتی به ضرر ایران دانست و از برداشته شدن این معاهده در کنوانسیون جدید به ویژه در حوزه امنیت استقبال کرد و گفت: کنوانسیون محدودیتهای این معاهده را برداشت و به لحاظ امنیتی مسائل را بسیار روشن کرد.
این کارشناس مسائل بینالمللی خاطرنشان کرد: بعد از فروپاشی شوروی جلوگیری از احیای مجدد این سیستم از اهداف ایران بود و حمایت از کشورهای مستقل در بعد از 1991 از همین مسئله نشأت میگیرد. برخی معتقدند ما از کشورهای مسلمان دفاع کردیم نه لزوما از کشورهای تازه استقلال یافته اما من معتقدم نگاه ما به این مسئله امنیتی بوده است.
وی گفت: در کنوانسیون حقوقی دریای خزر فضای جدید امنیتی خلق شده و فرصت همکاریهای امنیتی نیز بیشتر شده است به علاوه از تهدید ایران از ناحیه خزر از طریق آمریکا جلوگیری میشود.
وی در پاسخ به برخی انتقادات که تهدید روسیه را بیشتر از تهدید آمریکا جدی میدانند گفت: تهدید روسیه قابل توجه است اما معتقدم این تهدید از طریق موازنه قدرت میان کشورهای حوزه خزر و نه از طریق آمریکا قابل کنترل و مدیریت است.
موسوی در ادامه سخنانش با بیان اینکه «روسها در حال تعیین ساز و کار امنیتی در شمال خزر هستند» گفت: ایران نیز باید این نقش را در جنوب خزر ایفا کند و کنوانسیون حقوقی دریای خزر این فرصت را به ما میدهد که ما بتوانیم ساز و کار امنیتی مناسبی را با کشورهای آذربایجان و ترکمنستان تنظیم کنیم.
ccsi.ir/vdce7v8z.jh8ofi9bbj.html