پیش بینی بحران آب برای آسیای مرکزی

به گزارش بنیاد مطالعات قفقاز و آسیای مرکزی، دوگتوربک چونتویف، مدیر مؤسسه مشکلات آب و انرژی آبی آکادمی ملی علوم قرقیزستان در 17 اردیبهشت ماه در کنفرانس بین المللی کمبود آب اظهار داشت: « پیش بینی می شود در آسیای مرکزی نسبت به میانگین جهانی دما افزایش بیشتری داشته باشد. انتظار می رود تا سال 2040، تنش آبی در برخی مناطق آسیای مرکزی 2.8 برابر افزایش یابد. حدود 77 درصد از آب سالانه در قرقیزستان و تاجیکستان که رودخانه ها از آنجا سرچشمه می گیرند، متمرکز است. در حالی که 85 درصد از منابع آبی برای آبیاری در کشورهای پایین دست یعنی ازبکستان، ترکمنستان و قزاقستان استفاده می شود.
این موضوع می تواند تأثیر منفی دراز مدت بر امنیت غذایی، انرژی و محیط زیست در منطقه داشته باشد و همچنین ممکن است رقابت برای آب بین کشورهای آسیای مرکزی را افزایش دهد.»
آسیای مرکزی دارای دو رودخانه­ ی بزرگ به نام_­­های آمودریا (جیحون) و سیردریا (سیحون) می‌باشد که سرچشمه_­ی آمودریا ـ بزرگترین رود منطقه ـ رشته کوه_­های پامیر می­ باشد و سهمی در توسعه_­ کشاورزی کشورهای منطقه (تاجیکستان، افغانستان و ازبکستان) دارد. دومین رودخانه بزرگ منطقه یعنی سیردریا از کوه­های قرقیزستان سرچشمه می_­گیرد که دارای دو شاخه اصلی (نارین) و (قره_­دریا) می_­باشد که این دو شاخه در ازبکستان با یکدیگر تلاقی کرده و سیردریا را تشکیل می_­دهند. این رودخانه از ازبکستان وارد تاجیکستان شده و در ادامه_­ی مسیر وارد کشور قزاقستان می_­شود به_­رغم اینکه منطقه_­ اصلی تولید جریان آب و کنترل واقعی بیش از ۸۰ درصد کل آب منطقه در اختیار دو کشور قرقیزستان و تاجیکستان است، اما مقدار آب مورد استفاده توسط این دو کشور در مجموع کمتر از ۱۵ درصد می‌باشد. در مقابل ازبکستان و ترکمنستان که از نظر منابع طبیعی آب سهم کمتری دارند، مصرف_­کنندگان ۷۱ درصد آب  قابل دسترسی هستند.