آلمازبیک آتمبایف گفت که پس از پایان دوره ریاست جمهوری، هیچ مقام دولتی را نخواهد پذیرفت و مخالفانم از این بابت در آرامش باشند.
به گزارش روز پنجشنبه تارنمای خبری اکی پرس قرقیزستان آتمبایف گفت: «کسانی که از آن می ترسند بعد از اتمام دوره ریاست جمهوری دوباره مقام می گیرم نترسند و می توانند آرامش داشته باشند.»
رئیس جمهوری قرقیزستان در دیدار از روستائیان روستای ازگن منطقه اوش اظهار داشت: «بله، من هیچ جایی نخواهم رفت اما اعضای حزب من هم از من می خواهند رهبری حزب سوسیال دمکرات را قبول کنم».
به گزارش ایرنا ، اگرچه دوره ریاست جمهوری آتمبایف در سال 2017 به پایان می سد و او نمی تواند بر اساس قانون مجددا شرکت کند و انتخاب شود اما برخی منتقدان او از این هراس دارند که وی در دور بعدی در نقش نخست وزیر وارد مدار قدرت شود.
آتمبایف در سال 2016 با برگزاری یک همه پرسی قانون اساسی را تغییر داد که بر اساس آن قدرت نخست وزیر بیشتر شده است . نظام سیاسی قرقیزستان پارلمانی است و نخست وزیر رئیس هیات دولت و قوه مجریه را به عهده دارد.
دوره ریاست جمهوری آتمبایف که در سال 1390 (2011) در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد، امسال به پایان میرسد و طبق قانون اساسی هیچکس نمیتواند برای سمت ریاست جمهوری دو بار متوالی انتخاب شود .
برای انتخابات ریاست جمهوری قرقیزستان که 15 اکتبر ( 23 مهر امسال) برگزار می شود 59 نفر ثبت نام کردند که تاکنون 46 نفر از مراحل نظارت عبور کرده اند.
از ابتدای استقلال این کشور از اتحاد جماهیر شوروی ، عسگر آقایف در سال 1991 تا سال 2005 میلادی قدرت را در دست داشت و می خواست تا پایان عمر در مقام ریاست جمهوری باشد. اما حکومت وی در پی شورش های متعدد به رهبری «قربان بیک باقی اف» سرنگون شد. باقی اف پس از این شورش به جای آقایف به ریاست جمهوری رسید و انقلاب لاله ای قرقیزستان به وقوع پیوست.
پنج سال بعد در سال 2010 میلادی مردم قرقیزستان در اعتراض به فساد مالی و گرانی قیمت برق به خیابان ها ریختند و دولت قربان بیگ باقی اف را نیز سرنگون کردند.
پس از این اعتراض رهبر مخالفان (رازه آتنبایف) یک دولت موقت در پایتخت تشکیل داد و خواستار استعفای قربان بیگ باقی اف شد.
پس از این ناآرامی های خشونت بار، نظام سیاسی قرقیزستان در ساز و کاری دمکراتیک، به دمکراسی پارلمانی تبدیل شد که اولین نظام پارلمانی در آسیای میانه است .
آلماسبیک آتمبایف رییس جمهوری فعلی قرقیزستان نیز سال 1390 (2011) در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد.
این کشور پنج میلیون نفری آسیای میانه با تاجیکستان ، چین ، ازبکستان و قزاقستان هم مرز است