یکی از اهداف آمریکا تغییر رژیم کنونی و حذف رهبر که نماد رژیم سیاسی روسیه محسوب می‌شود از سپهر سیاسی این کشور است. فرایند بدنام‌سازی پوتین در غرب از زمان سخنرانی معروف پوتین در سال 2007 در مونیخ آغاز شد.
تاریخ انتشار :دوشنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۱۱
کد مطلب : 17194
پشت پرده تحریم‌های جدید واشنگتن علیه مسکو؛ آمریکا به دنبال مداخله در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری در روسیه
ویچسلاو خالادکوف*
کنگره آمریکا 25 ژوئیه 2017 بسته جدید تحریم‌ها علیه روسیه را تصویب کرد و به احتمال زیاد این تحریم‌ها به زودی اجرایی می‌شوند. در چند سال اخیر، قانوگذاران آمریکایی که در بین آنها طرفداران فعالیت میسیونی تمدن آمریکا کم نیستند، علاوه بر اهداف رسمی که در رابطه با روسیه اعلام می‌شوند، اهداف غیر اعلانی فراوانی را نیز دنبال می‌کنند.
یکی از اهداف آنها تغییر رژیم کنونی و حذف رهبر که نماد رژیم سیاسی روسیه محسوب می‌شود از سپهر سیاسی این کشور است. فرایند بدنام‌سازی پوتین در غرب از زمان سخنرانی معروف پوتین در سال 2007 در مونیخ آغاز شد. او در این سخنرانی با صداقت گفت که 95 درصد شهروندان روسیه چه تفکری در خصوص رفتار غرب در قبال روسیه دارند. واضح است که دستاورد حداکثری سیاست تحریم کنگره، برکناری ولادیمیر پوتین در نتیجه «انقلاب رنگی» و سر کار آمدن یکی از رهبران اپوزیسیون غربگرا در روسیه که خارج از ساختار دیوانسالاری کشور قرار دارند، می‌باشد. دستاورد حداقلی این سیاست نیز آن است که با استفاده از همین ابزارها در انتخابات ریاست جمهوری 2018، یک شخص مناسب‌تر را جایگزین پوتین کنند.
اگر پیش‌تر رهبران آمریکا اهداف واقعی تحریم‌ها را پنهان می‌کردند و شعارهایی مانند تلاش برای «حل بحران شرق اوکراین» سر می‌دادند ولی اکنون زمان افتادن پرده‌ها و آشکار شدن حقیقت فرا رسیده است. همه طرح‌ها روی میز قرار گرفته و آشکار شده‌اند.
در قانون جدید تحریم‌ها غیر از دلایلی که به سیاست خارجی روسیه ربط دارند (بهانه دخالت روسیه در انتخابات آمریکا) تحریم‌ها به فاکتورهای داخلی روسیه مانند فساد نیز مرتبط شده‌اند. بند 227 قانون جدید، رئیس‌جمهوری آمریکا را موظف می‌سازد که با افراد فاسد در روسیه مبارزه کند، البته نه با تمام مفسدین بلکه فقط با گروهی انتخاب شده و از طبقه‌ای خاص. قانون از دولت ایالات متحده آمریکا می‌خواهد تا گزارشی در خصوص «سیاستمداران و الیگارش‌هایی که به رژیم روسیه» نزدیک هستند و همچنین در خصوص «والدین، برادران، خواهران، همسران و فرزندان» آنها آماده کند. دولت آمریکا باید «روابط آنها با ولادیمیر پوتین و سایر نخبگان حکومتی روسیه را مشخص کند» و «انواع نشانه‌های فساد» را در بین این افراد کشف کند.
تصویب این طرح بسیار جالب است و باید به چند نکته اشاره شود:
اولا، دولت روسیه از آمریکا پول نمی‌گیرد و از بودجه آمریکا استفاده نمی‌کند. کنگره مسئول رسیدگی به این بودجه است. به همین دلیل اصلا انگیزه کنگره از تصویب چنین قانونی قابل درک نیست: درک این مطلب که کنگره می‌خواهد با فساد در روسیه مبارزه کند قابل فهم نیست. کشورهای فراوانی هستند که در بحث فساد خیلی وجهه مناسبی ندارند ولی آمریکا علیه آنها تحریمی وضع نکرده است. برای مثال مقامات آمریکایی بارها از فساد در اوکراین ابراز نارضایتی کرده‌اند ولی کنگره در این خصوص کاملا سکوت کرده است.
دوما، آنچه در بخش فساد قانون تحریم جدید آمده در عمل تکرار شعارهایی است که 26 مارس(6 فروردین) و 12 ژوئن(22 خرداد) در مسکو شنیده شد و بسیار شبیه محتوای گزارش‌هایی است که در سخنرانی‌های الکسی ناوالنی مرتبا تکرار می‌شود.
سوما، به احتمال زیاد به زودی هکرهایی که همگی کارت شناسایی آژانس امنیت ملی آمریکا را در جیب دارند، به صورت گسترده ایمیل‌های بسیاری از شهروندان معروف روسیه را هک خواهند کرد؛ تماس‌های آنها را شنود کرده و گزارشات سوئیفت(SWIFT)آنها را بررسی خواهند نمود. نمایندگان وزارت دارایی آمریکا به بانک‌های آمریکایی درخواست خواهند داد و بعد ماموران «اف.بی.آی» با حکم دادگاه از گوگل و یاهو... خواهند خواست تا اطلاعات برخی کاربران روس را در اختیار آنها قرار دهند.
نکته دیگر آنکه که این قانون دولت آمریکا را موظف می‌کند تا بعد از 6 ماه در مسائل مطرح شده به کنگره گزارشی ارائه دهد. این یعنی درست در زمان رقابت‌های انتخاباتی در روسیه. نباید پیشگو باشیم که بگوییم قطعا این گزارش در رسانه‌های غربی با تیراژ بالا منتشر خواهد شد. از این نقطه نظر می‌توان گفت که ناوالنی به یک پیروزی دست یافته است چرا که در آمریکا به نظرات او با علاقه نگاه می‌کنند.
تناقض ماجرا آنجاست که آمریکایی‌ها روسیه را به دخالت در انتخابات متهم می‌کنند ولی آنها آشکارا از طریق این تحریم‌ها قصد دارند تا بر انتخابات روسیه تاثیر بگذارند.
بر همین اساس در این شرایط بد نیست که روسیه هم تحقیقات خود در خصوص دخالت آمریکا در انتخابات روسیه را آغاز نماید. علاوه بر این می‌توان انتظار داشت که با نزدیک شدن به موعد انتخابات در روسیه، تحریم‌ها علیه روسیه سخت‌تر نیز خواهد شد. بهانه‌های این اقدام هم متفاوت خواهند بود مثلا نقض پیمان ممنوعیت موشک‌های میان‌برد و کوتاه‌برد، برخورد شدید پلیس با معترضین...
قطعا کسی نمی‌تواند بگوید که مبارزه با فساد کار اشتباهی است. همه با درست بودن این مبارزه موافق هستند ولی مشکل زمانی ایجاد می‌شود که یک کشور بخواهد از مبارزه با فساد به عنوان ابزاری برای فشار به روسیه استفاده نماید.
*مدیر بخش اقتصاد بین‌الملل مرکز مطالعات اقتصادی انستیتو تحقیقات استراتژیک روسیه (ریسی)
ترجمه: موسی عبداللهی
منبع: خبرگزاری آنا https://ccsi.ir//vdcba8b8.rhbz9piuur.html
ccsi.ir/vdcba8b8.rhbz9piuur.html